چرا مزینان؟
مزینان برای کسی که در آنجا ولادت یافته معنایی همچون مزینانی بودن و زادگاهش را دارد و گاه همین شهروند مزینانی در اداره ای یا محفلی فرهنگی ، علمی ، هنری پا می گذارد به مزینانی بودن خویش آن هم به خاطر اینکه دکتر علی شریعتی زادگاهش مزینان است افتخار می کند. اما مزینان برای غیر مزینانی نیز با شریعتی شناخته شده است و هستند کسانی که با خواندن کتاب کویر او آرزو می کنند ای کاش بتوانند شبی را همچون علی شریعتی در کویرمزینان به سر ببرند تا آنچه بر او الهام شده به آنان نیز این توفیق نازل شود . واین را خود من در سالهای دانشجویی تجربه کردم و در خاطران مزینان از نگاهی دیگر آورده ام : که یکی از هم دانشگاهی هایم که اصالتش سبزواری است شبی را با یکی دیگر از دوستانش در کویرمزینان خوابید و به گفته ی آن دو جوان آن شب سراسر نورانیت و معنویت در زندگیشان بود
و هنوز هستند کسانی که مزینان برایشان معنایی جز راستی و یک حقیقت بیش نیست و دراین میان تعبیر صاحب وب سایت مزینان که از نام مزینان هلال شیعی ساخته است و این نام را برای حضور درفضای مجازی برگزیده است بسیار جالب و خواندنی است و چون از او تقاضا کردیم که چرا مزینان را برای کارت انتخاب کرده ای چنین پاسخ داد:
چرا مزینان؟
مزینان چیست؟ کجاست؟
پاسخی برای همه کسانی که این سوال را از نویسنده سایت پرسیده اند و همه کسانی که این سوال را در ذهن دارند.
خیلی ها وقتی، نام ایمیل بنده و یا وب سایت حاضر رو مشاهده می کنند، فورا این سوال رو می پرسند که مزینان یعنی چی ؟ بعضی ها که اندک آشنایی دارند فورا ذهن شان به روستای محل تولد شهید دکتر شریعتی می ره و می گن پس از دوست داران شریعتی هستی!
نمی دونم دوستدار یعنی چی؟، اما من خواننده کتب دکتر شریعتی و مخاطب سخنانش بوده ام و نمی توانم تاثیر عمیق خود را از قلم مسحور کننده اش انکار کنم، اما من از شریعتی، مطهری و همه مصلحان اجتماعی و دینی که عاشقانه دوستشان دارم عبور کرده ام... عبور... نه اینکه فراموش شان کرده باشم و دل زده شده باشم نه، بلکه آموخته ام که تنها باید بر قرآن و عترت پافشاری داشت و بقیه آدمها را از خطا عاری ندانست.
اما مزینان چیست؟ وقتی در اولین روزهای آشنایی با معلم شهید به سر می بردم و خب طبیعتا کتاب کویر را مطالعه می کردم و غرق در احساس عمیقی می شدم (که بعدها فهمیدم نام این احساس عمیق، عشق است) به نام مزینان هم رسیدم و به نام کویر و به نام تنهایی ... تنهایی ...
"تنهایی را دوست دارم زیرا بی وفا نیست... تنهایی را دوست دارم زیراعشق دروغی در آن نیست... تنهایی را دوست دارم زیرا تجربه کردم ... تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست ... تنهایی را دوست دارم زیرا.... در کلبه تنهایی هایم در انتظار خواهم گریست و انتظار کشیدنم را پنهان خواهم کرد."
این روزها بود که عشق رو می فهمیدم و با این جملات بود که عشق رو می خوندم.
پس یکبار برای همیشه برای نام مزینان توضیح می دهم :
به هیچ وجه نام مزینان نمی تواند نام یک روستا در خراسان باشد و یا محل تولد یک انسان بزرگ، بلکه مزینان خانه دل هایی ست که عاشق اند. مزینان نه یک مکان که یک هویت است، مزینان در محدوده جغرافیایی و فخر فروختن به انسان های بزرگ پرورش یافته در آن محصور نیست، برای من مزینان یک داغ بر دلم است که تا زنده ام در دل نگه خواهم داشت :
عشق، عشق به منبع همه خوبی ها، عشقی که برایم نور آورد، نور ایمان به خداوند متعال! عشق به خدا!
وَ الَّذینَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّه (بقره/165)
مزینان محدوده ای به وسعت همه عالم دارد، مزینان اندیشه ای ست که عقیم نیست، مزینان قلمی ست که برای خدا می نویسد، برای خدا راه می رود و برای خدا حیات دارد.
مزینان را باید در رساله های عملیه مراجع تقلید جستجو کرد نه در افکار مسموم و پاره استخوان های خوش آب و رنگ غرب در دهان روشنفکران!
مزینان را باید در کلام خمینی بت شکن، قلم سید شهیدان اهل قلم یافت نه در نگاه 2 گروه جنایتکار : روشنفکران قبض و بسط شده در شیطان و مقدس مآبان پشت به پشت داده با فرزندان شیطان!
مزینان را باید در اطاعت از خدا، اطاعت از ولی عصر(عج) و نایب برحقش امام خامنه ای جستجو کرد!
مزینان و مزینانی را باید در کلام علی(ع) رئیس مذهب عاشقان جستجو کرد :
" إِنَّمَا شِیعَةُ عَلِیٍّ(ع) الشَّاحِبُونَ النَّاحِلُونَ الذَّابِلُونَ ذَابِلَةٌ شِفَاهُهُمْ خَمِیصَةٌ بُطُونُهُمْ مُتَغَیِّرَةٌ أَلْوَانُهُمْ مُصْفَرَّةٌ وُجُوهُهُمْ إِذَا جَنَّهُمُ اللَّیْلُ اتَّخَذُوا الْأَرْضَ فِرَاشاً وَ اسْتَقْبَلُوا الْأَرْضَ بِجِبَاهِهِمْ کَثِیرٌ سُجُودُهُمْ کَثِیرَةٌ دُمُوعُهُمْ کَثِیرٌ دُعَاؤُهُمْ کَثِیرٌ بُکَاؤُهُمْ یَفْرَحُ النَّاسُ وَ هُمْ یَحْزَنُون."
شیعه على (ع) فقط افرادى هستند که رنگ رخسارشان دگرگون شده و اندامشان لاغر گشته و خشکیده و لبهایشان خشک و شکمهایشان خالى است و رنگشان پریده و صورتشان زرد است چون تاریکى شب آنان را فرا گیرد زمین را بستر گیرند و پیشانى بر زمین نهند، سجدهها کنند و اشکها بریزند، بسیار دعا کنند و بسیار بگریند مردم شادى کنند و آنان غمگینند.
