یک جامعه شناس و استاد دانشگاه در نشست «شریعتی و آینده تفکر ما» با بیان اینکه شریعتی در تاریخ ایران منحصر به فرد است و نسخه دومی ندارد که با آن مقایسه شود، گفت: شریعتی یک نسخه ایدئولوژیک طراحی کرد و با آن هزینه اعتقادی افراد را آنقدر پایین آورد و در مقابل هزینه حریف را تا حدی بالا برد که منجر به سقوط حکومت شد. 
 
به گزارش شاهدان کویرمزینان به نقل از  خبرنگار مهر، به مناسبت سی و هفتمین سالگرد وفات دکتر علی شریعتی، عصر امروز 28 خردادماه انجمن جامعه‌شناسی ایران نشستی با عنوان «شریعتی و آینده تفکر ما» در دو پنل با حضور استادان جامعه‌شناسی و فلسفه برگزار کرد. 
 
بخش نخست این مراسم با حضور دکتر راغفر، هادی خانیکی، تقی آزاد ارمکی، فرشاد مومنی و علی رضاقلی برگزار شد. 
 
علی رضا‌قلی در بخش دیگری از این نشست با اشاره به برخی از خاطرات خود درباره سخنرانی‌های دکتر شریعتی در حسینیه ارشاد گفت: زمانی که دکتر شریعتی ظهور پیدا کرد عرصه جولان نیروهای کمونیستی و چپگرا بود و قبل از آن همه تحت تاثیر جریان توده بودند بنابراین عرصه برای مباحثه با دانشجویان غیرمذهبی بسیار کم بود و البته کتابی هم وجود نداشت. 
 
وی ادامه داد: در این زمان بود که اندیشه‌ها و آثار شریعتی موجب شد تا نهضتی اسلامی فشار بسیاری را به چپها وارد کند. بسیاری از سخنان شریعتی به سرعت تبدیل به کتاب می‌شد. پیش از آن سطح آگاهی افراد نسبت به مباحث ایدئولوژیک بسیار پایین بود و شریعتی این فتح را به حدی رساند که فصل‌الخطاب شد و دیگر هیچ کس حریف بحث‌های دکتر شریعتی نبود. 
 
به گفته وی در تاریخ ایران شریعتی منحصر به فرد است و نسخه دومی ندارد که با آن مقایسه شود. شریعتی یک نسخه ایدئولوژیک طراحی کرد و با آن هزینه اعتقادی افراد را آنقدر پایین آورد و در مقابل هزینه حریف را تا حدی بالا برد که منجر به سقوط حکومت شد. 
 
 
این جامعه‌شناس در بخش دیگری از سخنانش به دغدغه اصلی دکتر شریعتی اشاره کرد و گفت: عملکرد ضعیف اقتصادی و سیاسی ایران در طول تاریخ دغدغه اصلی شریعتی و این موضوع در تمامی آثار او مشهود است شریعتی می‌کوشد تا در دوره‌ای که ایران بین انگلیس و روس تقسیم شده است راهکاری را برای برون‌رفت از این وضعیت اقتصادی و سیاسی ارایه دهد. 
 
رضاقلی یادآور شد: متاسفانه در طول تاریخ حکومت نتوانسته با مردم خود کنار بیاید تا همچنین نتوانسته با کشورهای دیگر نیز رابطه درستی داشته باشد. این موضوع از گذشته وجود داشته و دارد. شریعتی می‌خواهد راهکاری را برای برون‌رفت از این وضعیت ارایه کند. 
 
وی تاکید کرد: شریعتی می‌خواست با بازسازی دین و ایدئولوژی این مساله را حل کند و البته او در زمان خود توانست این کار را انجام دهد. کاری که فردوسی اگر چه می‌خواست آن را عملی کند اما موفق نشد او در شاهنامه بارها می‌خواست ایرانیان را از بند اعراب و ترکان بیرون بکشد. 
 
رضاقلی با بیان اینکه تمام متفکران بزرگ عالم تاریخی‌نگرند اظهار کرد: شریعتی نیز یک متفکر تاریخی‌نگر است باید توجه داشت که مساله وارداتی نمی‌شود چرا که مساله بومی است و باید یک روش بومی برای آن ارایه کرد به همین جهت است که شریعتی گفت: هرکس می‌تواند باید حسینی شود و اگر نتوانست باید زینبی باشد و پیام برساند در غیر این صورت یزیدی است. 
 
این جامعه‌شناس در بخش پایانی سخنانش شریعتی را با محمد غزالی مقایسه کرد و افزود: غزالی مولف کتاب احیاءالعلوم است او یک احیاگر دینی است با این وجود نتوانست حرکت اجتماعی بیافریند اگر چه شرایط هم با او موافق نبود. اما شریعتی توانست در زمان خود به تمامی اهدافش برسد. اینکه بعداً توفیقی حاصل نشد ربطی به شریعتی ندارد. من پس از انقلاب اسلامی هیچگاه شریعتی را نقد نکرده و نمی‌کنم و آمادگی آنرا هم ندارم چون من مجنون او هستم.